`ಯಕ್ಷಗಾನ' ಎನ್ನುವ ಶಬ್ದವೇ ಕೇಳಿದಾಗ ಒಮ್ಮೆಲೆ ಉತ್ಸಾಹ ನನಗೆ ಬರುತ್ತದೆ. ಸಣ್ಣವನಿರುವಾಗಿನಿಂದ ಯಕ್ಷಗಾನ ಅಂದರೆ ಏನೋ ಖುಷಿ. ಮುಖಕ್ಕೆ ಮಸಿಕೆಂಡ( ಇದ್ದಿಲು) ಹಚ್ಚಿಕೊಂಡು ಕುಣಿದಿದ್ದೆ ಕುಣಿದಿದ್ದು. ಊರ ಸುತ್ತಲಿನ ಯಾವ ಬೆಟ್ಟಗುಡ್ಡವನ್ನು ಬಿಡಲಿಲ್ಲ. ಯಾರ ಮನೆಯ ಹಿತ್ತಿಲನ್ನು ಬಿಡಲಿಲ್ಲ. ನಾಲ್ಕು ಗೋಣಿ ಪಾಟು ಕಟ್ಟಿ ರಂಗಸ್ತಳ ಮಾಡಿ ಯಕ್ಷಗಾನವನ್ನು ಕುಣಿದು ದಣಿದಿದ್ದೇವು. ಚಿಟ್ಟಾಣಿ, ಜಳವಳ್ಳಿ, ಮಹಾಬಲ ಹೆಗಡೆ ಮುಂತಾದ ಕಲಾವಿದರು ನಮಗೆ ರೋಲ್ ಮಾಡೆಲ್. ಅಪರೂಪಕ್ಕೆ ಅವರ ಆಟ ನೋಡಿ, ಅವರನ್ನೇ ಅನುಕರಣೆ ಮಾಡುವ ಚಟವನ್ನು ಬೆಳೆಸಿಕೊಂಡಿದ್ದೇವು.
ನಾನು ಸರಿಯಾಗಿ ಆಟ ಕುಣಿಯಲು ಕಲಿತದ್ದು, ಉಡುಪಿಯ ಯಕ್ಷಗಾನ ಕೇಂದ್ರದಲ್ಲಿ. ಗುರು ಸಂಜೀವರು ಗುರುಗಳು. ಕ್ಷಮೆ ಇರಲಿ ಸರಿಯಾಗಿ ಕುಣಿಯಲು ಅನ್ನುವುದಕ್ಕಿಂತ ಯಕ್ಷಗಾನವನ್ನು ತಿಳಿಯಲು ಕಲಿತದ್ದು ಎನ್ನಬಹುದು.
ಹುಟ್ಟು ಯಕ್ಷಗಾನದ ಚಟವನ್ನು ಬೆಳೆಸಿಕೊಂಡ ನಾನು ಇದರ ಬಗ್ಗೆ ಬರೆಯುವ ರೂಢಿಯನ್ನು ಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದೇನೆ. ಇಲ್ಲಿನ ವಿಚಾರಗಳನ್ನು ತುಂಬಲಿಕ್ಕೆ ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿರುವುದೇ `ಒಡ್ಡೋಲಗ' ಬ್ಲಾಗ್. ನನ್ನ ಗುರುಗಳಾದ ಮತ್ತು ನನ್ನಂತ ಅನೇಕರಿಗೆ ಗುರುಗಳಾದ ಗುರು ಬನ್ನಂಜೆ ಸಂಜೀವ ಸುವರ್ಣರ ಬಗ್ಗೆ ಬರೆದು ಗುರುವಿಗೆ ಅಕ್ಷರ ಕಾಣಿಕೆಯನ್ನು ಮೊದಲ ಹೆಜ್ಜೆಯನ್ನು ಇಡುತ್ತೇನೆ.
ಒಳ್ಳೆ ಐಡಿಯಾ ಕಣೊ. ಬರೀತಿರು ಹೀಗೆನೆ.
ReplyDelete